Nynorskordboka
avskil
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit avskil | avskilet | avskil | avskila |
Tyding og bruk
- det å skiljast eller seie farvel;
Døme
- ta avskil med nokon
- det å slutte i eller bli avsett frå eit embete eller ei stilling
Døme
- søkje avskil
Faste uttrykk
- avskil i nådeavgang etter oppnådd aldersgrense eller etter søknad
- han fekk avskil i nåde
- avskil på grått papiravskil (frå arbeid), slutt på dagen, sparken